Takie czary życia

" Istnieją czary,które dają ludziom szczęście i radość,
Taka magia istnieje na świecie, by ze smutku dna wzlecieć ku niebiosom,
I są dla ludzi marzenia do spełnienia,
Istnieje taka chwila, gdy płaczesz z radości,
I bywają dni, które trwać chcą wiecznie,
Są schody , na których końcu znaleźć można ramiona tęskniące,
I są takie serca, które kochać chcą Ciebie,
Bywają też rzeczy pozornie niemożliwe, o ich istnienie nikt nie podejrzewa,
Są też tacy ludzie, którzy nie chcą w to wierzyć,
A magia taka istnieje... w nas. "

-Beata Sydańska . 

Życia iskierki płoną w ludziach, których mijam na ulicy, kiedy idę swoją drogą codziennie. Widzę te iskry, można zobaczyć je w oczach ludzi. Dni w nich zapisane, są różne, ale iskry wciąż płoną żywym ogniem. Nie można ich zgasić zanim nie wypalą się same. Można płonąć. Można żyć. 

Płonąć to jak żyć - boli. Sztuką jest żyć. Mimo bólu. Płonąć.  

Widzę na ulicy ludzi. Idą. Swoimi ścieżkami, namalowanymi niewidzialną kreską, niewidzialną ręką. Poeta powiedział, że nie wiemy jakie są nieba i piekła ludzi mijanych na ulicy. Poeta miał rację. Widzę tych ludzi, i zastanawiam się jakie mogłyby być ich nieba i piekła.. bo znam swoje.

Widzę ludzi, którzy byli, i którzy będą. Przechodzili przez piekła i przeszli przez niebo.. ich oczy mówią to samo, choć opowiadają różne historie. 

Czytam. 

Przechodzę pustą, zaludnioną ulicą. 

Myślę, że warto przejść piekło, żeby choć zajrzeć do nieba. 

Dzisiejszy dzień był dobry ;) , katar nadal się trzyma, ale ja też się trzymam. 

Lubię patrzeć na takie codzienne czary życia. Jest cisza i wszystko dzieje się w ciszy. W ciszy kochamy - to dźwięk kochania ;) . 

To magia życia. 

Takie małe czary.